Στον γερμανικό «Νόμο περί καθαρότητος» του 1516, που ισχύει μέχρι σήμερα, συναντάμε τα βασικά υλικά ζυθοποίησης για τις γερμανικές μπύρες, με το κριθάρι, λυκίσκο και καθαρό νερό (συν την μαγιά που προστέθηκε κατά τον 19ο αιώνα). Με την εμποροποίηση του ζύθου, άρχισαν να εισβάλουν στην παραγωγική διαδικασία και άλλα υλικά και συστατικά, σκοπών των οποίων ήταν να περειέχει ο ζύθος περισσότερα αρώματα και γεύσεις.

Πρώτες ύλες

  • Κριθάρι
    Χρησιμοποιείται δίστιχο κριθάρι, συνήθως φτωχό σε πρωτεΐνες και πλούσιο σε άμυλο. Σε ορισμένα είδη ζύθου είναι σύνηθες να χρησιμοποιούνται μαζί με το κριθάρι και άλλα δημητριακά, όπως το σιτάρι, βρώμη και σίκαλη, ενώ κάποια είδη ζύθου βασίζονται αποκλειστικά σε άλλα δημητριακά.
  • Λυκίσκος
    Χρησιμοποιείται για να δώσει γεύση και σταθερότητα στο ζύθο, αφού εξισορροποεί τη γλυκύτητα της βύνης με την πικράδα του. Περιέχει ρητίνες (οι οποίες κατά τον βρασμό αποδίδουν τις αρωματικές και γευστικές ουσίες) καθώς και τανίνες με οργανικά οξέα που δρουν ως συντηρητικά.
  • Νερό
    Χρησιμοποιείται πάντα πόσιμο νερό χαμηλής περιεκτικότητας αλάτων κατά τη διαδικασία της βυνοποίησης, σε δύο στάδια, κατά τον βρασμό και τη ζύμωση.
  • Μαγιά
    Χρησιμοποιούνται διάφορα είδη ζυμομυκήτων που αναλαμβάνουν τη διαδικασία της αλκοολικής ζύμωσης, τον μεταβολισμό δηλαδή των σακχάρων και την παραγωγή της αλκοόλης και του διοξειδίου του άνθρακα. Η επιλογή της μαγιάς σχετίζεται κάθε φορά με το είδος του ζύθου που θα παραχθεί.